- tarnius
- tar̃nius sm. (2) KŽ žr. 1 tarnas 1: Yra sau apsieinąs senelis, didelis tarnius savo tarnystės A1885,398.
Dictionary of the Lithuanian Language.
tarnius
Look at other dictionaries:
TARNA — urbs fertilissima, Homet. Il. 5. quam Enatratores vocatam postea Sardis dixerunt. Τάρνη Stephano, urbs Achaiae: civis Tarnius … Hofmann J. Lexicon universale
